Απίστευτο και όμως αληθινό!
Έπρεπε να απαλλαγούν τα αρνιά από το πολύ μαλλί, για να μην σκάσουν καλοκαιριάτικα.
Τι να κάνω, αφού ήταν απαραίτητη διαδικασία αναγκάστηκα να συλλέξω οδηγίες ώστε να ολοκληρώσω και αυτή την υποχρέωση.
Ο καταλληλότερος άνθρωπος για να με καθοδηγήσει ήταν ο θείος, χρόνια τσοπάνης, ο οποίος είχε κουρέψει πρόσφατα τα δικά του πρόβατα.
Εκείνος εξάλλου θα μου δάνειζε και τον εξοπλισμό για το κούρεμα.
Υπολόγιζα λοιπόν ότι θα μου έδινε μηχανή κουρέματος προβάτων ηλεκτρική, και ότι η διαδικασία θα ήταν εύκολη.
Βέβαια ακόμα δεν υπάρχει ρεύμα στη στάνη. Ελπίζω άμεσα να αρχίσει και τις εγκαταστάσεις νέων παροχών η ιδιωτική εταιρεία Energa, γιατί η ΔΕΗ μου ζήτησε τρελό ποσό για να επεκτείνει το δίκτυό της.
Παρόλα αυτά θα έβρισκα κάποια γεννήτρια για να κουρέψω τα αρνιά. Ο θείος όμως με έβγαλε από τη σκέψη αυτή, γιατί μου έδωσε τρία ψαλίδια τεράστια, έμοιαζαν σαν αυτά που κόβουν λαμαρίνα. Αυτά πρέπει να τα έχει τουλάχιστον 25 χρόνια.
«Με αυτά» μου είπε θα κουρέψεις τούφα-τούφα τα αρνιά. Θα προσέξεις να μην τα κόψεις βαθιά και τους κόψεις και το δέρμα.
Στο πρώτο αρνί τα πράγματα ήταν δύσκολα. Κάθε φορά που του έκοβα και το δέρμα πεταγόταν λες και το χτύπαγε ρεύμα. Το καημένο είχε τις περισσότερες χαρακιές.Τα επόμενα ήταν πιο εύκολα γιατί είχα κάπως εξοικειωθεί, και είχαν λιγότερες χαρακιές.
Η εμπειρία ήταν φανταστική, τα αρνιά ένοιωθαν να απαλλάσσονται από το πολύ μαλλί και να δροσίζονται. Τελικά διαπίστωσα ότι τους αρέσει η περιποίηση και το κούρεμα, γιατί αν εξαιρέσεις τα κοψίματα στο δέρμα, κατά τα άλλα καθόντουσαν και το απολάμβαναν.
Όταν τελείωσα το θέαμα ήταν για γέλια, τα αρνιά είχαν μείνει τα μισά, και το μαλλί τους ήταν γεμάτο ψαλιδιές και γούβες.
Ελπίζω του χρόνου που θα χρειαστεί να ξανακουρευτούν να έχω πάρει τη δική μου ηλεκτρική μηχανή κουρέματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου