Κτηνοτροφία

Το τελευταίο διάστημα συλλέγω πληροφορίες για την κτηνοτροφία.

Πάρα πολλές από αυτές βρίσκονται στο internet, και μπορείς να τις βρεις κάνοντας ανεύρεση στις μηχανές αναζήτησης (κυρίως στο Google).

Συνήθως οι πληροφορίες που είναι σχετικές με την αναζήτησή σου βρίσκονται στις πρώτες θέσεις στα φυσικά αποτελέσματα στις μηχανές αναζήτησης.

Σημαντικότερες όμως πληροφορίες και γνώση για το αντικείμενο παίρνεις από ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί ή ασχολούνται ακόμα με την κτηνοτροφία.

Κάποιος γνωστός, παλιός κτηνοτρόφος και τώρα χασάπης, μου εξήγησε την απουσία του κράτους σε όλες τις προσπάθειές του να δημιουργήσει μια μονάδα γαλακτοπαραγωγών αγελάδων και μοσχαριών. Δεν του έδωσαν την άδεια για ανούσιους λόγους.

Ο ίδιος διατηρούσε και 700 πρόβατα, και αντιμετώπιζε και εκεί την απουσία του κράτους.

Το αποτέλεσμα, αφού «έφαγε» και ένα «κανόνι» από το τυροκομείο που έδινε το γάλα, ήταν να τα παρατήσει όλα και να ασχοληθεί με το χασάπικο που άνοιξε τώρα τελευταία.

Τα ίδια περίπου παράπονα έχω ακούσει και από άλλον γνωστό, ο οποίος ενώ παράτησε τα πρόβατα, ασχολείται με μοσχάρια και γελάδια.

Αυτός μάλιστα, στην ερώτησή μου αν αξίζει να ασχοληθώ με την κτηνοτροφία, με συμβούλεψε μόνο με γελάδια. Ούτε με πρόβατα, ούτε καν με μοσχάρια.

Προβληματίστηκα!

Τις προάλλες μιλώντας με έναν χημικό τροφίμων, μου επιβεβαίωσε αυτό που όλοι, λίγο πολύ, έχουμε ακούσει. Ότι το φρέσκο γάλα που παράγετε από τα ζώα στην Ελλάδα, στην πλειοψηφία του, δεν φτάνει στον καταναλωτή.

Είναι πολύ μικρή η εγχώρια παραγωγή.

Οι περισσότερες μεγάλες, επώνυμες εταιρείες γάλατος και γαλακτοκομικών προϊόντων, χρησιμοποιούν σκόνη από το εξωτερικό, το οποίο με την ανάλογη χημεία το μετατρέπουν στο «φρέσκο γάλα» που φτάνει στα ράφια των καταστημάτων σε όλες τις άκρες της χώρας.

Από τη μία λοιπόν δεν επαρκεί η εγχώρια παραγωγή γάλακτος, και από την άλλη δεν υπάρχει κίνητρο για νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία.

Μήπως ζούμε στη χώρα του παραλόγου;

Οι επιλογές των κυβερνόντων εδώ και χρόνια οδήγησαν σιγά σιγά στην κατάρρευση της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, καθώς και άλλων τομέων παραγωγής, παραδοσιακών για τη Ελλάδα.

Έχουμε φτάσει στο σημείο, σχεδόν, να μην παράγουμε τίποτα άλλο από αέρα κοπανιστό.

Τεράστια η ευθύνη του κράτους!

Μήπως όμως φταίμε και εμείς;

Σκέφτομαι λοιπόν να συνεχίσω τις προσπάθειές μου για τη γνώση και τη δημιουργία μιας σύγχρονη μονάδας γαλακτοπαραγωγής, είτε από αιγοπρόβατα είτε από γελάδια.