Το πρώτο ψωμί

Το πρώτο ζύμωμα της χρονιάς είναι γεγονός. Φυσικά η δοκιμή του αλευριού από το σιτάρι που είχα σπείρει, έγινε με την παρασκευή του παραδοσιακού χωριάτικου ψωμιού.

Το προζύμι φτιαγμένο με τον παραδοσιακό τρόπο, ξινό, είχε φουσκώσει και περίμενε το φρέσκο κίτρινο αλεύρι, να «ενωθούν εις σάρκα μίαν», και να γεννήσουν το καταπληκτικό ξεροψημένο καρβέλι.

Η καλύτερη στιγμή είναι όταν απολαμβάνεις τους κόπους. Από το χώμα και τη γη, με την εργασία και τον μόχθο σου παράγεις και απολαμβάνεις ένα πρωτογενές προϊόν το σιτάρι, και από αυτό παράγεις το ψωμί.
Εννοείται ότι το καρβέλι ψήθηκε στον παραδοσιακό φούρνο με ξύλα. Έτσι βγήκε πιο νόστιμο και έκανα και οικονομία στο ρεύμα.

Τελικά το έχω αποφασίσει ότι και φέτος στα χωράφια θα σπείρω πάλι σιτάρι, σε πενταπλάσια πλέον ποσότητα.

Έτσι η νέα σοδιά ευελπιστώ να είναι και αυτή πενταπλάσια, και ενώ πέρσι έβγαλα 500 κιλά σιτάρι, φέτος να βγάλω 2,5 τόνους.

Θα έχω αρκετή ποσότητα ώστε να μπορώ να κρατήσω για τα ζωντανά, και να αλέσω το υπόλοιπο για δική μου χρήση ή για πώληση.

Μην ξεχνάμε ότι έρχονται δύσκολοι καιροί και το σιτάρι είναι από τα βασικά υλικά για την επιβίωση του ανθρώπου ενώ η καλλιέργειά του δεν είναι καθόλου δύσκολη.